Αγανακτήστε με την Τροφή σας!

Καθώς γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες μιας πολιτισμικής εκμηδένισης σε κλίμακα που δεν έχει προηγούμενο, είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξουν νέοι πολιτιστικοί σχηματισμοί και κινήσεις. Μία γενικότερη και μαζική τάση, η οποία θα σέβεται τις παλιές ελληνικές παραδόσεις και θα λαμβάνει υπόψιν τις σύγχρονες τεχνολογίες. Γιατι οι νέες τεχνολογίες δεν είναι κακές από μόνες τους, όλα εξαρτώνται από το πώς τις χρησιμοποιεί κανείς. Μόνο με τη διάχυσή μιας τέτοιας τάσης θα βρεθούμε επιτέλους σε θέση να ξεσκαλώσουμε από τη σημερινή κατάσταση της μισαλλοδοξίας, της διαμαρτυρίας, της αντίδρασης και της γενικότερης μιζέριας.

Και αν μας πειράζει το ότι «μας έχουν καθίσει στο σβέρκο» κυβερνήσεις της αλλοδαπής, τότε ας αντισταθούμε, ψάχνοντας τις αφετηρίες μίας τέτοιας κίνησης στο πιο αυθεντικό και αυτόχθονο στοιχείο του πολιτισμού μας. Ή τελως πάντων, ότι έχει απομείνει από αυτόν: τη γη μας. Μόνο μέσα από μια νέα βιώσιμη γεωργία που σέβεται τόσο τις παλιές παραδόσεις όσο και τις σύγχρονες τάσεις μπορούμε να αρχίσουμε να έχουμε ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Μέσα από βιώσιμες μεθόδους, σε κλίμακα μικρή ή μεγάλη, ανάλογα με το ποιο μέρος της χώρας βρίσκεται ο καθένας.

Το να καλλιεργήσεις ένα –έστω μικρό- μέρος της τροφής σου στο μπαλκόνι ή στην αυλή σου δεν σημαίνει μόνο ότι παράγεις ντομάτες, πιπεριές και αγγούρια. Έχει περισσότερο να κάνει με την καλλιέργεια ενός ολόκληρου (οικο)συστήματος γνώσης και αξιών, και πάνω απ’ όλα με τη συνειδητοποίηση ότι καλλιεργείς το έδαφος. Το χώμα. Αυτό που τόσο λείπει από τις πόλεις μας, αλλά -δυστυχώς- και από τα χωριά μας.

Δεν γράφω για μία επιστροφή στο παρελθόν. Αντιθέτως, αναφέρομαι σε μία νέα αρχή που θα προέλθει από το παρελθόν, και θα συνδιαστεί με επίγνωση όλων των λαθών που έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες. Η Αθήνα, ως μία περιοχή όπου η γεωργία έχει εγκαταλειφθεί –επειδή δεν ήταν συμβατή με το τσιμέντο που κάλυψε την μικροαστική πολιτική αντίληψη της κοινωνίας μας εδώ και τρεις τουλάχιστον γενιές- πρέπει να γίνει το προπύργιο αυτής της νέας τάσης. Κυρίως γιατί στην Αθήνα εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα. Υπάρχουν τρόποι, και ακόμη κι αν είστε σκεπτικιστές, οι λύσεις ήδη ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ γύρω σας.

Αν θέλουμε να ελπίζουμε στη δυνατότητα μίας νέας αξιοπρέπειας και νέων ευκαιριών για τους ανθρώπους που έχουν περιθωριοποιηθεί από την κρίση, τότε πρέπει να μιλήσουμε σοβαρά για τη διάσωση, την εξέλιξη και τη διάδοση της γνώσης που πηγάζει από το βιώσιμο παρελθόν μας. Για αρχή, αν είναι να αγανακτούμε για κάτι, τότε πρέπει να αγανακτήσουμε με την Τροφή μας. Τον τρόπο που αυτή σήμερα παράγεται και διανείμεται.

Μόλις πειστούμε ότι αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει, τότε θα βρούμε και τους τρόπους.

Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στους bostanistas.