Ώρα της Γης: τι είναι αυτό που μας ενώνει;

Φανταστείτε ότι ζω σε μία καλύβα στην Αλάσκα. Κάνει κρύο, γι’ αυτό φτιάχνω μία μεγάλη φωτιά και μαζεύω όσο περισσότερα ξύλα μπορώ να βρω από την γύρω περιοχή. Αρχικά, η φωτιά είναι πολύ καλή ιδέα, μιας και έξω κάνει τόσο κρύο. Η καλύβα σιγά-σιγά θερμαίνεται και σύντομα γίνεται αρκετά άνετη. Μιας και στο εσωτερικό της είναι πολύ πιο ζεστή απ’ ό,τι η ατμόσφαιρα και το έδαφος που την περιβάλλει, χάνει την θερμότητά της αρκετά γρήγορα. Αν η φωτιά παρέχει θερμότητα με τον ίδιο ρυθμό που αυτή διαχέεται στην ατμόσφαιρα, η καλύβα διατηρεί την θερμοκρασία της σταθερή. Αν όμως ενισχύσω την φωτιά, τότε θα γίνεται ολοένα και πιο ζεστή και σύντομα θα αρχίσω να νιώθω άβολα. Ίσως και να αρχίσω να εύχομαι ότι δεν θα έπρεπε να ανάψω καν τη φωτιά. Όμως, από την στιγμή που η φωτιά καίει, δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να την σβήσω. Ακόμη κι αν σταματήσω να ρίχνω ξύλα η καλύβα θα συνεχίσει να θερμαίνεται για αρκετή ώρα.

Η αύξηση της θερμοκρασίας της Γης λειτουργεί λίγο-πολύ κάπως έτσι. Χάρη σε διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες, η Γη γίνεται όλο και πιο θερμή χρόνο με τον χρόνο. Αυτό δεν γίνεται αντιληπτό, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Η αλήθεια είναι ότι από το 1900, ο πλανήτης θερμάνθηκε μόνο κατά 0,8 βαθμούς Κελσίου. Παρόλα αυτά, μέχρι το τέλος τους 21ου αιώνα, το φαινόμενο του θερμοκηπίου μπορεί να επιφέρει μια αύξηση της τάξης των 2-5 βαθμών Κελσίου στην παγκόσμια θερμοκρασία.

Μπορούμε όμως κάτι να κάνουμε γι’ αυτό;

Η σύντομη απάντηση είναι απλή: για να μειώσουμε τις επιπτώσεις της κλιματική αλλαγής, πρέπει να σταματήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη. Αυτό σημαίνει ότι για να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα πρέπει ίσως να μειώσουμε την κατανάλωση ενέργειας ή να την χρησιμοποιούμε πιο σοφά. Δηλαδή να λειτουργήσουμε στην καθημερινή μας ζωή χρησιμοποιώντας λιγότερη ενέργεια.

Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ταυτόχρονα εύκολο και δύσκολο. Για τον καθένα από εμάς είναι σχετικά εύκολο. Για παράδειγμα, αντικαθιστώντας τις λάμπες πυρακτώσεως με φθορισμού. Ή αποσυνδέοντας τις ηλεκτρικές οικιακές συσκευές από το ρεύμα όταν δεν τις χρησιμοποιούμε. Κάνοντας ποδήλατο, περπατώντας, ή χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής μεταφοράς αντί του αυτοκινήτου μας. Φορώντας ένα πουλόβερ αντί να ανάψουμε τα καλοριφέρ, ή ανοίγοντας τα παράθυρα αντί να ανάψουμε το air condition. Όλα αυτά είναι πολύ απλά και εύκολα και μπορούν να κάνουν την διαφορά.

Αν και είναι αρκετά εύκολο για τον καθένα από μας να συμβάλλει στην μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, οι πολιτικοί (στις περισσότερες χώρες) δυσκολεύονται να το πάρουν απόφαση. Αυτό συμβαίνει γιατί έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα συνεπάγεται μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, άρα και επιβάρυνση της οικονομικής δραστηριότητας. Γι’ αυτό, αν ένα κράτος αποφασίσει εθελοντικά να γίνει πιο «πράσινο», υπάρχει ο φόβος ότι θα βρεθεί σε μειονεκτική θέση σε σχέση με άλλα έθνη.

Ενόσω οι κυβερνήσεις του κόσμου συνεχίζουν να διαφωνούν και οι απαραίτητες δράσεις καθυστερούν, η υπερθέρμανση του πλανήτη χειροτερεύει. Γι’ αυτό πρέπει όλοι οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες από ολόκληρο τον κόσμο να ενώσουν τη φωνή τους.
Κάτι τέτοιο γίνεται απόψε στις 20:30. Σβήνουμε τα φώτα και τις ηλεκτρικές μας συσκευές για μία ώρα, εξοικονομώντας ενέργεια για την Ώρα της Γης.